De vier vuisten van de duivel

Wat kun je verwachten

Synopsis

De twee broers Trinity (Terence Hil) en Bambino (Bud Spencer) beloven hun stervende vader om betere criminelen te worden, zonder dit keer gepakt te worden. Als ze door een oneerlijke wapenhandelaar aangezien worden voor federale agenten, besluiten ze de situatie uit te buiten voor hun eigen financiële gewin. Door speling van het lot en een grote reeks misverstanden moeten de twee zich verstoppen in een missiepost, wat weer zorgt voor een heleboel humor, en natuurlijk een groot vuistgevecht.

Meer informatie

Regisseur E.B. Clucher (echte naam Enzo Barboni) keerde terug voor het vervolg op ‘De linker- en rechterhand van de Duivel‘. Na ”De vier vuisten van de duivel’ maakte Clucher nog zeven films met Bud Spencer en/of Terence Hill, die allemaal bepalend waren voor het imago van het duo.

Er zijn weer enkele bekende boevenkoppen te zien. De bekendste is natuurlijk Riccardo Pizzuti, die nog vele malen aan de zijde van het duo te zien zou zijn. Ook Giancarlo Bastianoni is van de partij, die in meer dan 25 films naast Spencer of Hill speelde.

De scène waar Trinity en Bambino in het restaurant eten, was niet inhoudelijk geschreven. Terence Hill en Bud Spencer hebben het op de set geïmproviseerd. Volgens een interview met het duo kon de rest van de crew hun lachen maar moeilijk inhouden tijdens het opnemen van deze scène.

De originele Duitse filmkeuring van de film kwam uit op ‘niet onder de 16 jaar’. Enkele jaren later werd de film opnieuw uitgebracht met een andere, meer komische, nasynchronisatie en een kortere speelduur. De filmkeuring voor deze nieuwe versie kwam uit op ‘niet onder de 12 jaar’. Die nieuwe versie was in Duitsland lange tijd de enige versie die beschikbaar was op fysieke media of op televisie vertoond werd. In 2003 bracht EMS films de originele versie alsnog uit op DVD.

De verschillende kaarttrucs die Trinity laat zien werden uitgevoerd door de bekende illusionist Tony Binarelli, die in latere films ook als stand in voor Hill’s handen te zien was wanneer er trucs met speelkaarten moesten worden uitgevoerd.

Regisseur Clucher kreeg het idee voor het eindgevecht na het zien van enkele rugbywedstrijden van zijn zoon Marco Tullio, die ten tijde van de opnames negentien was.

Opname locaties

Veel buitenscènes voor de film zijn opgenomen op de Italiaanse hoogvlakte Campo Imperatore, in de regio Abruzzo, gelegen in de Gran Sasso, het hoogste bergmassief van de Apennijnen. Ook in andere delen van Abruzzo werden opnames gemaakt. De crew keerde terug naar de omgeving van het Camposecco meer nabij de stad Camerata, waar ook een groot deel van ‘De linker- en rechterhand van de Duivel‘ werd opgenomen. De missiepost werd voor de film gebouwd in de Dino De Laurentiis Cinematografica Studio in Rome.

De scènes waar de paarden de huifkar niet meer willen trekken zijn opgenomen aan de oevers en in het water van de Volturno rivier die door de Italiaanse regio’s Molise en Campania stroomt.

Muziek

De soundtrack van de film is geschreven door de broers Guido en Maurizio De Angelis. Het is hun eerste soundtrack voor een Spencer en/of Hill-film, waarna er nog vele zouden volgen. De soundtrack werd in 1971 in Italie op LP uitgebracht, en is nu een verzamelobject. De soundtrack werd in 2017 op het label Digitmovies in diverse speciale edities opnieuw uitgebracht, waaronder CD en vinyl.

Succes en bezoekersaantallen

‘De vier vuisten van de duivel’ was de vijfde commercieel meest succesvolle bioscoopfilm over het jaar 1972 (bron: NVBF jaarverslag 1972). In thuisland Italie was het de meest succesvolle bioscoopfilm over het filmseizoen 1971-1972 (bron: Hitparadeitalia.it). De film staat op de tachtigste plaats van de door de Italiaanse filmsite Movieplayer.it opgestelde beste Italiaanse films aller tijden.

Recensies

Onderstaande recensies verschenen in 1972 in diverse Nederlandse dagbladen.

Algemeen Dagblad 31-03-1972

De Tijd 31-03-1972

De Volkskrant 31-03-1972 (recensie 2)

De Volkskrant 31-03-1972

Tubantia 10-11-1972

Cast & crew