Pasquale Festa Campanile

Biography

Pasquale Festa Campanile werd op 28 juli 1927 geboren in Melfi, in de provincie Potenza, als zoon van Raffaele Festa Campanile en Olga Pappadà. In 1936, op negenjarige leeftijd, verhuisde hij met zijn gezin naar Rome, waar hij later begon te werken als journalist en literair criticus. In 1947 werd hij redacteur van het tijdschrift La Fiera Letteraria, terwijl hij in 1948 de La Caravella literaire prijs ontving en in 1951 de Marzotto-prijs voor journalistiek. Gedurende deze periode wijdde hij zich ook aan radio en vervolgens aan televisie. Hij begon zijn filmcarrière als scenarioschrijver bij Faddija - La legge della vendetta (1949) van Roberto Bianchi Montero en later co-produceerde films zoals Poveri ma belli (1957) van Risi, Rocco and His Brothers (1960) en The Leopard (1963) van Luchino Visconti. Zijn eerste film als regisseur was A Sentimental Attempt (1963), die hij samen regisseerde met Massimo Franciosa. Vervolgens maakte hij vele films in het komedie genre, waaronder La Matriarca (1969), Il merlo maschio (1971), Jus primae noctis (1972) en Conviene far bene l'amore (1975). Die laatste is gebaseerd op zijn eigen roman met dezelfde naam. Campanile werkte samen met de Italiaanse zanger en acteur Adriano Celentano en regisseerde hem in films als Rugantino (1973), Qua la mano (1980) en Bingo Bongo (1982). Andere opmerkelijke films zijn onder meer De Grote Strijd, met Bud Spencer, een satirische verfilming van de uitdaging van Barletta; de misdaadfilm Hitch-Hike (1977) en Petomaniac (1983), losjes gebaseerd op de Franse entertainer Joseph Pujol. Zijn laatste film was A Proper Scandal (1984), geïnspireerd door de zaak Bruneri-Canella. Hij stierf in 1986 aan een niertumor in Rome.